Zagęszczanie piasku
- Piasek to luźny materiał sypki.
- Technika: Najlepsze efekty osiąga się przez wibracje wysokiej częstotliwości i umiarkowaną amplitudę. Zagęszczanie wykonuje się warstwowo, optymalnie przy odpowiedniej wilgotności (piasek nie może być zbyt suchy ani zbyt mokry).
- Sprzęt: Stosuje się lekkie do średnich zagęszczarki płytowe (waga od 50 do 150 kg), walce wibracyjne lub ręczne ubijaki przy niewielkich powierzchniach. Im większa masa zagęszczarki, tym większa głębokość efektywnego zagęszczania (jednak warstwa nie powinna przekraczać 20–30 cm).
- Parametry: Wysoka częstotliwość drgań (często 4000–6000 drgań/min), umiarkowana siła odśrodkowa. Szybszy posuw maszyny możliwy dzięki łatwo zwięzłej strukturze ziaren.
Zagęszczanie gliny (gruntów spoistych)
- Glina to grunt spoisty.
- Technika: Kluczowa jest kontrola wilgotności — zbyt sucha glina nie ulegnie odpowiedniemu zagęszczeniu, a zbyt mokra będzie podatna na „ugniatanie” zamiast prawdziwego zagęszczania. Najlepiej zagęszczać przy wilgotności zbliżonej do optymalnej.
- Sprzęt: Preferowane są ubijaki wibracyjne (skoczki) oraz cięższe wielokierunkowe zagęszczarki. Ubijaki generują duże siły uderzeniowe niezbędne do przesuwania i zacieśniania cząstek gliny za pomocą kombinacji uderzeń i wibracji. Nie sprawdzają się tu klasyczne lekkie zagęszczarki płytowe, które są skuteczne na piasku.
- Parametry: Niższa częstotliwość, większa amplituda, większa masa maszyny (często od 100 do 300 kg). Zagęszczanie warstwami cieńszymi niż przy piasku, zwykle 10–20 cm.
Zagęszczanie asfaltu
- Asfalt jest mieszanką mineralno-bitumiczną zagęszczaną na gorąco.
- Technika: Zagęszczanie wykonuje się natychmiast po rozłożeniu masy, zaczynając od krawędzi w stronę osi. Kluczowa jest temperatura (również sprzętowa), najefektywniej zagęszcza się w zakresie 140–100 °C. Wraz ze spadkiem temperatury asfalt staje się coraz trudniejszy do efektywnego zagęszczenia, a po przekroczeniu 100 °C stosuje się już tylko zagęszczanie statyczne lub oscylacyjne.
- Sprzęt: Stosuje się ciężkie walce wibracyjne (masa od 1,5 do 14 ton, najczęściej tandemowe) i zagęszczarki płytowe z ustawioną niewielką amplitudą. Często używa się zbiornika na wodę do polewania bębna/płyty, by zapobiec przywieraniu masy.
- Parametry: Dla warstw ścieralnych — mała amplituda i wysoka częstotliwość. Grubsze warstwy — większa amplituda i mniejsza częstotliwość, zawsze z uwzględnieniem temperatury masy, którą należy ściśle monitorować.
Porównanie technik i parametrów — tabela
Rodzaj podłoża | Technika zagęszczania | Sprzęt | Waga/Parametry | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Piasek | Wibracje wysokiej częstotliwości | Zagęszczarka płytowa, walec wibracyjny | 50–150 kg, wys. częstotliwość | Warstwy 20–30 cm, kontrola wilgoci |
Glina | Duża siła udaru, niższa częstotliwość | Ubijak mechaniczny, ciężka zagęszczarka | 100–300 kg, wys. amplituda | Tylko wilgoć optymalna, warstwy 10–20 cm |
Asfalt | Wibracje/statyka, zalecana temp. | Walec wibracyjny, zagęszczarka płytowa | 1,5–14 tony, niska amplituda | Temp. 140–100 °C, polewanie wodą |
Podsumowanie
Zagęszczanie piasku, gliny i asfaltu wymaga różnej techniki i parametrów sprzętu:
- Piasek — lżejszy sprzęt, wysoka częstotliwość, grubsze warstwy.
- Glina — cięższy sprzęt o dużej sile udaru, niższa częstotliwość, cieńsze warstwy i precyzyjna kontrola wilgotności.
- Asfalt — walce wibracyjne lub zagęszczarki o dużej masie, parametry dostosowane do warstwy i temperatury mieszanki, kluczowe chłodzenie bębna/płyty wodą.
Dobór odpowiednich technik i parametrów jest warunkiem uzyskania stabilnych, nośnych i trwałych warstw konstrukcyjnych
Szczególnie polecamy zagęszczarkę rewersyjną Weber CR 7 dostępną na sklepwobis.pl -> WEBER CR 7
Dodaj komentarz